Uczestnicy konferencji po dyskusji stwierdzają, co następuje:
1. Dynamiczny rozwój przeładunków w portach Gdańska i Gdyni każe instytucjom i osobom odpowiedzialnym za transport niezwłocznie rozpocząć wszelkie działania zmierzające do podążania za tym trendem. Istnieje realne zagrożenie, że jeszcze przed 2020 rokiem nastąpi kres obecnych możliwości wyprowadzenia z portów morskich masy ładunkowej w głąb Polski i do krajów ościennych. W związku z powyższym należy już dziś przygotować się na tę sytuację. Jedyną rozsądną drogą, zgodną ze strategiami Unii Europejskiej, jest przeniesienie części ładunków na drogi wodne, a więc na Wisłę. Należy w związku z tym zrealizować pewną sekwencję działań, która pozwoli zrealizować powyższe ambitne założenia. Będzie to zestaw działań na rzecz rozwoju funkcji żeglugowych na Wiśle i związanej z nią sieci dróg wodnych do stanu umożliwiającego funkcjonalną i całoroczną komunikację żeglugową. A docelowo osiągnięcie parametrów dróg wodnych Klasy IV na odcinkach przewidzianych do żeglugi towarowej. Jednym z elementów jest stworzenie sieci (3-4) centrów multimodalnych powiązanych z portami morskimi, drogą wodną, trasami szybkiego ruchu oraz linii magistralnych pozwalających na nowoczesny przeładunek kontenerów i towarów masowych i wielkogabarytowych.
2. Uważamy, że należy rozpocząć prace od uregulowania spraw prawno-organizacyjnych, zmieniających podległość dróg wodnych do jednego ministerstwa np. resortu gospodarki lub transportu i przekształcenie Regionalnych Zarządów Gospodarki Wodnej w instytucje zarządzające zlewniami rzek (z zestawem pełnych kompetencji decyzyjnych), a nie jak dotychczas ich fragmentami. Należy podjąć prace przygotowawcze umożliwiające powstanie międzynarodowych dróg wodnych E-30 E-40 i E-70 poprzez stworzenie podstaw formalnych i koncepcyjnych umożliwiających przystąpienie przez Polskę do porozumienia AGN.
J. Następnym etapem powinno być opracowanie wspólnego kompleksowego programu wykorzystania gospodarczego rzeki Wisły, opracowanego wspólnie przez środowiska: transportowe i żeglugowe, turystyczne, gospodarcze i środowiskowe, uwzględniającego
Dziennik Bałtycki i
zrównoważonego, bezpieczeństwa powodziowego, wykorzystanie potencjału energetycznego rzeki, zapotrzebowanie gospodarki na wodę, rolnictwa i rejonów przemysłowych oraz cele ochrony środowiska naturalnego. Niezwykle ważnym ogniwem tych prac powinny być stanowiska samorządów terytorialnych i organizacji społecznych. Samorządy wojewódzkie leżące wzdłuż Wisły powinny się zobowiązać do zawarcia w projekcie kontraktu terytorialnego na lata 2014-2020 zapisów dotyczących wspólnych działań - rządu i samorządu - na rzecz użeglowienia królowej polskich rzek.
4. Zgodnie z przesądzeniami Strategii Rozwoju Transportu do 2020 roku (osiągnięcie i utrzymanie określonych w europejskiej klasyfikacji śródlądowych dróg wodnych warunków nawigacyjnych na drogach wodnych), należy najpóźniej do 2015 roku przeprowadzić pełną procedurę koncepcyjno- projektową, tak aby wkrótce po tym uruchomić uzgodniony proces zagospodarowania Wisły.
Proces ten powinien uwzględniać funkcje transportowe i żeglugowe, turystyczne, gospodarcze, środowiskowe i przeciwpowodziowe rzeki.
5. Równolegle z tym procesem rozpocząć powinniśmy zestaw prac badawczych i rozwojowych w dziedzinie inżynierii wodnej, żeglugi śródlądowej, transportu rzecznego, turystyki i rekreacji oraz opracowanie prognoz rozwoju żeglugi śródlądowej oraz prognozowanie skutków działań i zaniechań w tym obszarze. Działanie powyższe powinno skutkować nawiązaniem stałej współpracy regionalnej i międzynarodowej na rzecz rozwoju żeglugi śródlądowej.
6. Równolegle należy intensywnie prowadzić lokalne i regionalne kampanie uświadamiające korzyści płynące z bardziej ekonomicznego i przyjaznego dla środowiska transportu wodnego oraz pokazujące zakres rewitalizacji Wisły, której przebudowę zakończono jeszcze w XIX wieku.
7. Oczekujemy jasnej deklaracji środowisk politycznych co do przyszłości rzeki Wisły oraz
podjęcia niezbędnych prac koncepcyjnych i projektowych przez struktury odpowiedzialne
za transport, energetykę i gospodarkę wodną.
